Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

A γυμνασίου Οδύσσεια Ραψωδία ε στίχοι 1-165


Ραψωδία ε στίχοι 1 – 165
Το δεύτερο συμβούλιο των θεών στον Όλυμπο
1.       Λόγος της Αθηνάς:
Α. υπάρχει αδικία γιατί μόνος ο Οδυσσέας δεν επέστρεψε, βασιλικό ραβδί (πολιτιστικό στοιχείο)
Β. ο Οδυσσέας βρίσκεται στην Καλυψώ χωρίς τη θέλησή του
Γ. ο Τηλέμαχος ταξιδεύει και κινδυνεύει η ζωή του
2. Λόγος του Δία:
Α. προσφώνηση: τυπική έκφραση, ο Οδυσσέας θα γυρίσει να εκδικηθεί (προοικονομία)
Β. Ο Τηλέμαχος θα λάβει βοήθεια και θα σωθεί (προοικονομία)
3. Δεύτερος λόγος του Δία (προς Ερμή)
Α. προσφώνηση, διαταγή
Β. ο νόστος του Οδυσσέα, μόνος χωρίς βοήθεια
Γ. πως = με σχεδία, φριχτά βασανισμένος, 20 μέρες, με ενδιάμεσο σταθμό την Σχερία
Όλες οι λεπτομέρειες του νόστου προοικονομούν τις επόμενες ραψωδίες
4. η ετοιμασία του Ερμή:
Α. τα μαγικά σανδάλια, κοινό σημείο με την ετοιμασία της Αθηνάς στη ραψωδία α
Β. το κηρύκειο ραβδί, παραμυθικό στοιχείο
Γ. Πιερία: ο Όλυμπος και η αρχαία Πιερία, η θρησκευτική ενότητα των αρχαίων Ελλήνων παρά την πολιτική διάσπαση
5. η περιγραφή του νησιού (Ωγυγία)
Η πορεία της περιγραφής (έσω προς τα έξω)
Στη σπηλιά η Καλυψώ στη φωτιά(το καμένο ξύλο μοσχομυρίζει)=> η Καλυψώ τραγουδά υφαίνοντας (ήχος) ο αργαλειός ήταν ασχολία των γυναικών ευγενικής καταγωγής
Γύρω από τη σπηλιά δάσος με πλήθος πουλιά
Μπροστά στη σπηλιά κληματαριά => τέσσερις κρήνες με νερό => λιβάδια δεξιά και αριστερά
Συμπέρασμα: μαγεία η φύση και όνειρο, ο Ερμής έκθαμβος ΑΡΑ ο Οδυσσέας εγκαταλείπει ένα επίγειο παράδεισο και μια θεά που του προσφέρει τα πάντα
6. Συνάντηση Ερμής – Καλυψώ ( ο Οδυσσέας είναι στην παραλία και κλαίει )
Σκηνή φιλοξενίας: πρώτα τον φιλοξενεί και μετά θα μάθει το λόγο της επίσκεψής του
Το διαιτολόγιο των θεών : νέκταρ και αμβροσία
7. Λόγος του Ερμή:
Α. διπλωμάτης : ο Δίας με έστειλε, εγώ απλά εκτελώ εντολές, δεν θα ερχόμουν αλλίως τόσο μακριά
Β. η εντολή του Δία είναι απαραβίαστη (έμμεση απειλή)
Γ. η παρένθετη αφήγηση για τον Οδυσσέα που περιλαμβάνει την ιστορία μετά την Τροία (επιβράδυνση)
Δ. στην κατακλείδα του λόγου του ακολουθεί η εντολή
8. Η Καλυψώ απαντάει:
Α. προσφώνηση: οργή, θυμός, αγανάκτηση
Β. η ζήλεια είναι το κίνητρο των θεών (ανθρωπομορφισμός)
Γ. η θέση της δύσκολη γιατί τον έσωσε, τον έθρεψε, τον αγάπησε και ήθελε να του χαρίσει την αθανασία
Δ.  στο τέλος όμως υποτάσσεται στη βουλή του Δία αλλά επιπλέον θα τον συμβουλεύσει για να γυρίσει με ασφάλεια

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Αρχαία Ελληνική γλώσσα Αντωνυμίες


Ενικός


Αρσ.
             Θηλ.
Ουδ.
Ονομ.
ς
Γεν.
ο
ς
ο
Δοτ.
Αιτ.
ν
ν


Πληθυντικός




Ονομ.
ο
α
Γεν.
ν
ν
ν
Δοτ.
ος
ας
ος
Αιτ.
ος
ς


Με τον ίδιο τρόπο κλίνεται η αναφορική αντωνυμία ὅσπερ, περ, περ, δηλαδή κλίνουμε την αντωνυμία όπως στο παράδειγμα του παραπάνω πίνακα και προσθέτουμε την κατάληξη – περ.





Ενικός

Αρσ.
Θηλ.
Ουδ.
Ονομ.
στις 
τις
τι
Γεν.
οτινος
στινος
οτινος
Δοτ.
τινι
τινι
τινι
Αιτ.
ντινα
ντινα
τι

Πληθυντικός

Αρσ.
Θηλ.
Ουδ.
Ονομ.
οτινες
ατινες
τινα
Γεν.
ντινων
ντινων
ντινων
Δοτ.
οστισι(ν)
αστισι(ν)
οστισι(ν)
Αιτ.
οστινας
στινας
τινα


Ονομ.



Γεν.
του

του
Δοτ.
τ

τ
Αιτ.








ττα

των

των

τοις

τοις



ττα

Ενικός


Αρσ.
Θηλ.
Ουδ.
Ονομ.
τίς;
τί;
Γεν.
τίνος (το );
Δοτ.
τίνι (τ );
Αιτ.
τίνα;
τί;





Πληθυντικός

Αρσ.
Θηλ.
Ουδ.
Ονομ.
τίνες;
τίνα;
Γεν.
τίνων;
Δοτ.
τίσι(ν);
Αιτ.
τίνας;
τίνα;
















πηγή : www.gottwein.de

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Γυμνάσιο Αρχαία Θεωρία Δευτερεύουσες προτάσεις


·  ΘΕΩΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

        I.            ΕΙΔΙΚΕΣ
τι, ς (ο)
    1. Εγκλίσεις προτάσεων κρίσεως
      2.            ευκτική του πλαγίου λόγου
τι (ο)
      II.            ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
                               1.            μερικής άγνοιας
τίς, στις (τί. τι)

ποος, ποος
πόσος, πόσος
πόσοι, πόσοι
πότερος, πότερος
ς, ,
 
πο, που
πο, ποι
πόθεν, πόθεν
πότε, πότε
πηνίκα, πηνίκα
πς, πως
π, π
                               2.            ολικής άγνοιας
ε (ο)

μή
μ ο
 
ετε... ετε
πότερον...
πότερα...

 III.            ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΕΣ

                               1.            ΡΗΜΑΤΑ ΚΙΝΗΣΗΣ
πως, ς (μή)

                               2.            ΡΗΜΑΤΑ ΦΟΒΟΥ
μή ο)

μή

μ ο

ο μή

·  ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ

        I.            ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ
τι, διότι, ς

πεί, τε
 
πειδή, πειδήπερ, πότε
      II.            ΤΕΛΙΚΕΣ
να, ς, πως (μή)

μή
μ
ο

   III.            ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ
στε (ο)

στε (μή)

στε

φ’ τε

        I.            ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣ
1.        
εή), ἐάν (μή)
ετε... ετε
ἐάντε... ἐάντε

ταν, πόταν
πάν, πειδάν

επερ
ε μ ρα
ε δ μή
σπερ ν ε

2.       ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
ΕΙΔΟΣ
ΥΠΟΘΕΣΗ
ΑΠΟΔΟΣΗ
1. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ε + ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ
ε παύεται, δομαι


ε μ καλ πράττεις,
οκ ε πράττεις


2. ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟ ε  + ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΜΕΛΛ
ἐάν + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΜΕΛΛΟΝΤΑ
ε παύσεται, σθήσομαι
ἐὰν παύηται, σθήσομαι
ἐὰν παύσηται, σθήσομαι


ε μ καλ πράξεις,
οκ ε πράξεις
ἐὰν μ καλ πράττς (πράξς), 
οκ ε πράξεις


3. ΑΠΛΗ ΣΚΕΨΗ ΠΙΘΑΝΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ε + ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ + ν
ε παύοιτο, δοίμην ν
ε παύσαιτο, σθείην ν


ε μ καλ πράττοις (πράξαις), 
οκ ν ε πράττοις (πράξαις)


4. ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ε + ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡ. ΟΡΙΣΤΙΚΗ+ ν
ε παύετο, δόμην ν


ε μ καλ πραττες, 
οκ ν ε πραττες
5. ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ἐάν (ταν, στις ν) + ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑ
ἐὰν παύηται, δομαι


ἐὰν (ταν) μ καλ πράττς, 
οκ ε πράττεις


    ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ε + ΕΥΚΤΙΚΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ
ε παύοιτο, δόμην (σθην)
ε παύσαιτο, δόμην (σθην)


ε μ καλ πράττοις (πράξαις, πράξειας), 
οκ ε πραττες.


      II.            ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΕΣ
ε καί, κα ε
·          
ἐὰν καί, κα ἐάν
κν (μή)
 
οδ’ ε, οδ’ ἐάν

·         ΧΡΟΝΙΚΕΣ

1.       ΑΡΝΗΣΗ:  ο)
τε, πότε, νίκα, ώς
πεί, πειδή
φ’ ο, ξ ο
ν
ς (πειδ) τάχιστα
ς (πειδ) πρτον
ως, μέχρι, στε
2.       ΑΡΝΗΣΗ μή)
τε, πότε

ταν, πόταν
πάν, πειδάν
3.       πρίν
πρίν


·  ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ

1.       ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΡΝΗΣΗ ο)
ς, ,
στις, τις,

οος, ποος
σος, πόσος
σοι, πόσοι
πότερος
 
ο, νθα,
ο, νθα, ποι
θεν, νθεν, πόθεν
τε, πότε
νίκα, πηνίκα
ς, σπερ, πως
, περ, π
2.       ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ
a.       ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ  ο)
μεταπέμπομαι τν νδρα, ς σοφός στιν
τι σοφός στιν
b.       ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΗ  ο)
νρ σοφός στιν, ν μεταπέμπομαι
στε μεταπέμπομαι
c.        ΤΕΛΙΚΗ μή)
μεταπέμπομαι τν νδρα, ς τν υἱὸν παιδεύσει
να τν υἱὸν παιδεύσ
d.       ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ  μή)
μεταπέμπομαι τν νδρα, ς μ μρός στιν.
ε μ μρός στιν.
μεταπέμψομαι τν νδρα, ς ν σοφς .
ἐὰν σοφς .
μεταπέμπομαι τν νδρα,
ς ν σοφς .
ἐὰν σοφς .
μετεπεμπόμην ν τν νδρα,
ς σοφς ν.
ε σοφς ν.
μεταπεμποίμην ν τν νδρα, ς
ν σοφς εη.
ε σοφς εη.
μετεπεμπόμην τν νδρα, ς σοφς εη. ε σοφς ν.