Αρχαία Ελληνική γλώσσα Αντωνυμίες

Ενικός
	Αρσ.	Θηλ.	Ουδ.
Ονομ.	ὅς	ἥ	ὅ
Γεν.	οὗ	ἧς	οὗ
Δοτ.	ᾧ	ᾗ	ᾧ
Αιτ.	ὅν	ἥν	ὅ

	Πληθυντικός
Ονομ.	οἵ	αἵ	ἅ
Γεν.	ὧν	ὧν	ὧν
Δοτ.	οἷς	αἷς	οἷς
Αιτ.	οὕς	ἅς	ἅ

Με τον ίδιο τρόπο κλίνεται η αναφορική αντωνυμία ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ, δηλαδή κλίνουμε την αντωνυμία όπως στο παράδειγμα του παραπάνω πίνακα και προσθέτουμε την κατάληξη – περ.

Ενικός Αρσ. Θηλ. Ουδ. Ονομ. ὅστις  ἥτις ὅτι Γεν. οὗτινος ἧστινος οὗτινος Δοτ. ᾧτινι ᾗτινι ᾧτινι Αιτ. ὅντινα ἥντινα ὅτι	Πληθυντικός Αρσ. Θηλ. Ουδ. Ονομ. οἵτινες αἵτινες ἅτινα Γεν. ὧντινων ὧντινων ὧντινων Δοτ. οἷστισι(ν) αἷστισι(ν) οἷστισι(ν) Αιτ. οὕστινας ἅστινας ἅτινα
Ονομ. Γεν. ὅτου ὅτου Δοτ. ὅτῳ ὅτῳ Αιτ.	ἅττα ὅτων ὅτων ὅτοις ὅτοις ἅττα

Ενικός Αρσ. Θηλ. Ουδ. Ονομ. τίς; τί; Γεν. τίνος (τοῦ ); Δοτ. τίνι (τῷ ); Αιτ. τίνα; τί;

Πληθυντικός Αρσ. Θηλ. Ουδ. Ονομ. τίνες; τίνα; Γεν. τίνων; Δοτ. τίσι(ν); Αιτ. τίνας; τίνα;

πηγή : www.gottwein.de