Η σύνταξη του πριν
Α. με απαρέμφατο, όταν η προσδιοριζόμενη πρόταση είναι κατά κανόνα καταφατική. Η δευτερεύουσα πρόταση εκφράζει πράξη υστερόχρονη ( πριν = προτού να ). Σπανιότερα η προσδιοριζόμενη πρόταση είναι αρνητική και τότε η χρονική πρόταση εκφράζει πράξη υστερόχρονη.
Β. με εγκλίσεις, όταν η προσδιοριζόμενη πρόταση είναι αρνητική ή ερωτηματική που ισοδυναμεί με αρνητική. Τότε η χρονική πρόταση εκφράζει πράξη προτερόχρονη και εκφέρεται με:
1. οριστική ιστορικού χρόνου, εκφράζει ένα ορισμένο και πραγματικό γεγονός στο παρελθόν. Στην κύρια πρόταση τίθεται οριστική ιστορικού χρόνου (πριν= παρα αφού, έως ότου). Σπάνια μπορεί να προηγείται και καταφατική πρόταση ή αρνητική στην οποία λανθάνει η άρνηση.
2. υποτακτική + αοριστολογικό αν (το αν πιο σπάνια μπορεί να παραλείπεται). Η δευτερεύουσα πρόταση είναι χρονικοϋποθετική (λανθάνει υποθετικός λόγος του προσδοκώμενου ή της αόριστης επανάληψης στο παρόν – μέλλον, ανάλογα με την απόδοση ( πριν = προτού, πριν να)
3. ευκτική, από έλξη προηγούμενης ευκτικής.
4. ευκτική του πλαγίου λόγου ( αντί υποτακτικής + αν) όταν προηγείται ιστορικός χρόνος. Συχνά η χρονική πρόταση κι όταν προηγείται ιστορικός χρόνος διατηρεί την υποτακτική + αν για έμφαση (αντικειμενική παράσταση).
Α. με απαρέμφατο, όταν η προσδιοριζόμενη πρόταση είναι κατά κανόνα καταφατική. Η δευτερεύουσα πρόταση εκφράζει πράξη υστερόχρονη ( πριν = προτού να ). Σπανιότερα η προσδιοριζόμενη πρόταση είναι αρνητική και τότε η χρονική πρόταση εκφράζει πράξη υστερόχρονη.
Β. με εγκλίσεις, όταν η προσδιοριζόμενη πρόταση είναι αρνητική ή ερωτηματική που ισοδυναμεί με αρνητική. Τότε η χρονική πρόταση εκφράζει πράξη προτερόχρονη και εκφέρεται με:
1. οριστική ιστορικού χρόνου, εκφράζει ένα ορισμένο και πραγματικό γεγονός στο παρελθόν. Στην κύρια πρόταση τίθεται οριστική ιστορικού χρόνου (πριν= παρα αφού, έως ότου). Σπάνια μπορεί να προηγείται και καταφατική πρόταση ή αρνητική στην οποία λανθάνει η άρνηση.
2. υποτακτική + αοριστολογικό αν (το αν πιο σπάνια μπορεί να παραλείπεται). Η δευτερεύουσα πρόταση είναι χρονικοϋποθετική (λανθάνει υποθετικός λόγος του προσδοκώμενου ή της αόριστης επανάληψης στο παρόν – μέλλον, ανάλογα με την απόδοση ( πριν = προτού, πριν να)
3. ευκτική, από έλξη προηγούμενης ευκτικής.
4. ευκτική του πλαγίου λόγου ( αντί υποτακτικής + αν) όταν προηγείται ιστορικός χρόνος. Συχνά η χρονική πρόταση κι όταν προηγείται ιστορικός χρόνος διατηρεί την υποτακτική + αν για έμφαση (αντικειμενική παράσταση).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.