Πρατίνας Χοιρίλος Φρύνιχος

Πρατίνας (6ος/5ος αιώνας π.Χ.)

Γεννήθηκε στον δωρικό Φλειούντα, κοντά στο Άργος. Νέος ακόμα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου πρώτος έγραψε και παρουσίασε σατυρικά δράματα. Δεν ξέρουμε με πόση επιτυχία συναγωνιζόταν τον Χοιρίλο και τον Αισχύλο. Μία όμως παράστασή του άφησε εποχή, όχι γιατί βραβεύτηκαν τα έργα του, αλλά γιατί εκείνη τη μέρα έτυχε να γκρεμιστούν από το βάρος τὰ ἴκρια, οι σκαλωσιές που πάνω τους κάθονταν οι θεατές.


Από τις πολλές τραγωδίες και σατυρικά δράματα που ξέρουμε πως έγραψε δε σώζονται παρά ελάχιστα αποσπάσματα. Στο μεγαλύτερο, που παραδίδεται ως ὑπόρχημα, ένας Χορός κατηγορεί έναν άλλο Χορό επειδή ανέχεται η αυλωδία να σκεπάζει αντί να υπηρετεί τα λόγια του τραγουδιού, και καλεί τον Διόνυσο να ακούει τη δική του μόνο δωρική χορωδία.

Χοιρίλος (6ος/5ος αιώνας π.Χ.)

Γνωστός τραγωδοδιδάσκαλος ο Χοιρίλος ο Αθηναίος παρουσίασε 160 δράματα και βραβεύτηκε 13 φορές. Από τα έργα του σώζεται ένας τίτλος Ἀλόπη, και δυο μικρά αποσπάσματα όπου ο ποιητής ονομάζει μεταφορικά τις πέτρες γῆς ὀστᾶ και τα ποτάμια γῆς φλέβες.

Φρύνιχος (περίπου 530-470 π.Χ.)

Αθηναίος τραγικός ποιητής, ο πρώτος που παρουσίασε γυναικεία πρόσωπα στη σκηνή και ο πρώτος που τόλμησε να θεματοποιήσει σύγχρονά του ιστορικά γεγονότα, κρίνοντας ότι ως ¨έργα μεγάλα και θαυμαστά¨(Ηρόδοτος) τα Περσικά εξισώνονταν με τους μυθικούς πολέμους. 

Γύρω στα 490 π.Χ. δίδαξε την τραγωδία Μιλήτου ἅλωσις, με θέμα την καταστροφή της Μιλήτου από τους Πέρσες (399 π.Χ.) η παράσταση είχε δυσάρεστες συνέπειες καθώς "όλοι έκλαψαν στο θέατρο, και οι Αθηναίοι τιμώρησαν τον ποιητή με χίλιες δραχμές πρόστιμο, γιατί τους θύμισε οικεία κακά, και όρισαν κανείς πια να μην παρουσιάσει αυτό το δράμα"(Ηρόδοτος 6.21.2).
 Όμως τη δεύτερη φορά, το 476 π.Χ. όταν με χορηγό τον Θεμιστοκλή ανέβασε τις Φοίνισσες, οι Αθηναίοι του έδωσαν το πρώτο βραβείο, γιατί ήταν τολμηρό θεατρικό εύρημα η πανωλεθρία του Ξέρξη να παρουσιαστεί από την πλευρά των ηττημένων, στο παλάτι του Πέρση βασιλιά, όταν έφτασε η είδηση της καταστροφής του στόλου στη Σαλαμίνα. 


Από τα 9 δράματα που ξέρουμε πως έγραψε σώζονται μόνο οι τίτλοι και ελάχιστα αποσπάσματα. Από άλλες πηγές γνωρίζουμε ότι ο Φρύνιχος είχε επινοήσει πλήθος χορευτικά σχήματα και ήταν τόσο καλός μελοποιός, ώστε οι Αθηναίοι δεκαετίες αργότερα να θυμούνται, να επαινούν και να τραγουδούν τα χορικά του.