Διαίρεση συμφώνων

Διαίρεση συμφώνων

Τα σύμφωνα της αρχαίας ελληνικής διαιρούνται:

α) σε 9 άφωνα, που παριστάνονται με τα γράμματα κ, γ, χ, π, β, φ, τ, δ, θ.

β) σε 5 ημίφωνα, που παριστάνονται με τα γράμματα λ, ρ, μ, ν, σ, (ς)

γ) σε 3 διπλά, που παριστάνονται με τα γράμματα ζ, ξ, ψ.

Τα γράμματα ζ, ξ, ψ, ονομάστηκαν διπλά γιατί το καθένα από αυτά παριστάνει δύο φθόγγους συγχωνευμένους:

• το Ξ από το κ+σ, ή το γ+σ, ή το χ+σ (πίνακς =πίναξ, φλόγς=φλόξ, ὄνυχς=ὄνυξ)
• το Ψ από το π+σ, ή το β+σ, ή το φ+σ ( κώνωπς=κώνωψ, Ἄραβς=Ἄραψ, γράφσω =γράψω)
• το Ζ απὀ το σ+δ ( Ἀθήνασδε =Ἀθήναζε) ή από το δ + j (φροντίδjω=φροντίζω)

Τα άφωνα υποδιαιρούνται:

α) κατά το φωνητικό όργανο με το οποίο κυρίως προφέρονται:

• στα ουρανικά κ, γ, χ, 
• στα χειλικά π, β, φ, 
• στα οδοντικά τ, δ, θ,

β) κατά το είδος της πνοής που συνοδεύει την εκφώνησή τους:

• στα ψιλόπνοα κ, π, τ, 
• στα δασύπνοα χ, φ, θ,
• στα μέσα β, γ, δ, 

Τα ημίφωνα υποδιαιρούνται σε:

• υγρά λ, ρ
• ένρινα μ, ν
• συριστικό σ(ς)

Είδη φθόγγων	Κατά το φωνητικό όργανο			Κατά το είδος της πνοής
	Ουρανικά	Χειλικά	Οδοντικά
Άφωνα	κ	π	τ	ψιλόπνοα
	γ	β	δ	μέσα
	χ	φ	θ	δασύπνοα
Ημίφωνα	υγρά: λ, ρ
	ένρινα: μ, ν, (και το γ πριν από τα κ, γ, χ, ξ)
	συριστικό: σ(ς)
	παλαιότερα ημίφωνα: F, j
Διπλά:                      ζ, ξ, ψ