Η γενική

Η ΓΕΝΙΚΗ
Σε γενική τίθενται:
Α) Το αντικείμενο	1. Ρήματος μονόπτωτου: Σὺ οὖν τῶν εἰρημένων μέμνησο. 2. Ρήματος δίπτωτου: Ἔργων ἀγαθῶν τὴν βασιλείαν ἐνέπλησεν. 3. Απαρεμφάτου: Οἱ νέοι συγγνώμης ἀξιοῦνται τυγχάνειν. 4. Μετοχής: Εἰσὶν θεοὶ ἐπιμελούμενοι πάντων.
Β) Η γενική κατηγορηματική	Σόλων τῶν ἑπτὰ σοφῶν ἐκλήθη. (διαιρετική)
Γ) Το κατηγορούμενο υποκειμένου σε γενική	Ἐμοῦ τῆς Ἀσίας κυρίου ὄντος ἦκε πρὸς ἐμέ.
Δ) Η γενική απόλυτη μετοχή και το υποκείμενό της	Χειμῶνος ὄντος προσέβαλον τῷ τείχει.
Ε) Η μετοχή η συνημμένη στο κατά γενική αντικείμενο του ρήματος	Ἀκούω τινῶν λεγόντων ὡς συνεβουλήθησάν τινες αὐτὸν σωθῆναι.
Στ) Οι ομοιόπτωτοι προσδιορισμοί όρου που βρίσκεται σε γενική	Βουλόμεθα τῆς κοινῆς εἰρήνης μετέχειν. (επιθετικός)
Ζ) Ετερόπτωτοι προσδιορισμοί	Ὕμνοι θεῶν ἦσαν ἔπαινοι. Οἱ ἄλλοι ὕστεροι ἡμῶν ἦσαν. (συγκριτική)
Η) Επιρρηματικοί προσδιορισμοί	Ἑσπέρας συνεδείπνουν αὐτῷ. (του χρόνου) Ζηλῶ σε τοῦ πλούτου. (της αιτίας)
Θ) Προσδιορισμοί επιρρημάτων και επιφωνημάτων	Ποιεῖ τοῦτο πολλάκις τοῦ μηνός. (διαιρετική) Μᾶλλον τῶν ἄλλων τὴν βασιλείαν τιμῶσιν. (συγκριτική)
Ι) Λέξεις που σχηματίζουν εμπρόθετους προσδιορισμούς με τις προθέσεις: ἀμφὶ, ἀντὶ, ἀπὸ, διά, ἐκ, ἐξ, ἐπί, κατά, μετά, παρά, περί, πρό, πρός, ὑπέρ, ὑπό.	Ἐκ παλαιοῦ ἐχθρός ἦν αὐτοῦ. Εὐρυπτόλεμος ἔλεξεν ὑπέρ τῶν στρατηγῶν τάδε.