Κ. Γ. Καρυωτάκης - Βράδυ

Δείτε ένα αφιέρωμα της ΕΡΤ στον ποιητή εδώ

Για Βιογραφικά στοιχεία του ποιητή δείτε εδώ

Το ποίημα

Βράδυ

Τα παιδάκια που παίζουν στ' ανοιξιάτικο δείλι
μια ιαχή μακρυσμένη --
τ' αεράκι που λόγια με των ρόδων τα χείλη
ψιθυρίζει και μένει,

τ' ανοιχτά παραθύρια που ανασαίνουν την ώρα,
η αδειανή κάμαρά μου,
ένα τραίνο που θα 'ρχεται από μια άγνωστη χώρα,
τα χαμένα όνειρά μου,

οι καμπάνες που σβήνουν, και το βράδυ που πέφτει
ολοένα στην πόλη,
στων ανθρώπων την όψη, στ' ουρανού τον καθρέφτη,
στη ζωή μου τώρα όλη...

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ανήκει στη συλλογή Ελεγεία και σάτιρες (1927). Είναι το τελευταίο ποίημα της Πρώτης Σειράς των Ελεγειών. (Δείτε επιπλέον στοιχεία στην ανάρτηση Σαν Δέσμη από τριαντάφυλλα).

Ακολουθεί το ύφος της ποιητικής τέχνης των νεοσυμβολιστών ποιητών, με μουσικότητα, ποιητικές εικόνες ρομαντικής χροιάς, υποβλητικές, ρευστές και μελαγχολικές καταστάσεις.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ

• τρεις τετράστιχες στροφές
• ο 1ος και ο 3ος στίχος κάθε στροφής είναι παροξύτονος 14σύλλαβος, ο 2ος και ο 4ος είναι 7σύλλαβος παροξύτονος
• πλεχτή ομοιοκαταληξία 1 με 3, 2 με 4
• ο ποιητής σε α'πρόσωπο (η αδειανή κάμαρά μου, τα χαμένα όνειρά μου, στη ζωή μου όλη)
• ρήματα (=παίζουν, ψιθυρίζει, μένει, ανασαίνουν, σβήνουν, πέφτει) σε ενεστώτα, στο παρόν

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

• περιγραφική αποτύπωση, η ώρα που σβήνει το ανοιξιάτικο δειλινό, βράδυ στην πόλη (εξωτερικό θέμα)
• συνεχής ροή εικόνων:

1) παιδιά που παίζουν =μακρινός ήχος 

2) αεράκι που ψιθυρίζει λόγια μέσα από τα χείλη των ρόδων (προσωποποίηση) =ήχος και άρωμα

3) ανοικτά παράθυρα που ανασαίνουν την ώρα ( προσωποποίηση και μεταφορά)

4) ήχος τραίνου που έρχεται από μια άγνωστη μακρινή χώρα

5) ήχος από καμπάνες που λίγο λίγο σβήνει

6) το σκοτάδι σκεπάζει την πόλη και τους ανθρώπους, σβήνει τον καθρέφτη του ουρανού

Οι αυτόνομες εικόνες κατακλύζουν την ψυχή του ποιητή. Εικόνα και συναίσθημα αλληλεπιδρούν.

Άδεια ζωή με σκοτάδι και χαμένα όνειρα.

Η φύση δεν παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, το περιβάλλον είναι αστικό.