Εμπρόθετοι προσδιορισμοί στα αρχαία ελληνικά - εις και ες

εἰς- ἐς

με αιτιατική:

• τόπος, πχ. ἐξ Ἰταλίας διέβησαν εἰς Σικελίαν, κατέπλευσε εἰς Πειραιᾶ (= το τέρμα της κινήσεως), ἀπὸ θαλάττης εἰς θάλατταν (= τοπικό όριο)
• ενώπιον, πχ. εἶπον εἰς ἅπαντας (= παρουσία όλων)
• χρόνος, πχ. ἐς τὴν ὑστεραία οὐχ ἦκε (= μέχρι του πέρατος της επομένης), ἐς θέρος (= κατά το θέρος)
• τρόπο, πχ. εἰς δύναμιν, εἰς ὑπερβολὴν(= μέχρι υπερβολής)
• αναφορά - σχέση, πχ. εἰς πάντα πρῶτος, τὰ εἰς τὸν πόλεμον
• σκοπός, πχ. ταῦτα εἰς κέρδος ἔδρασαν 
• μέτρο, όριο, πχ. εἰς τοσοῦτον ἀναισχυντίας ἀφῖκται (= εις αυτό το σημείο της αναισχυντίας..), εἶχε τοξότας εἰς τετρακοσίους (= περίπου τετρακοσίους)