Συλλαβή

Συλλαβή λέγεται το τμήμα της λέξης που απαρτίζεται από ένα ή περισσότερα σύμφωνα μαζί με ένα φωνήεν ή δίφθογγο:

• φῶ - τα, φῶς, ναῦ - ται, Ἕλ - λη - νες, ἄν -θρω - πος, στρά - τευ -μα, σάλ -πιγξ, στρό - φιγξ

Η συλλαβή μπορεί να αποτελείται και από ένα μόνο φωνήεν ή ένα δίφθογγο:

• ἴ -α, ἀ -εί, υἱ -οί, οὐ (=όχι), εἰ (=αν)

Η λέξη αν έχει μία συλλαβή λέγεται μονοσύλλαβη (νοῦς, φῶς), αν έχει δύο συλλαβές, δισύλλαβη (τι -μή, φέ -ρω), αν έχει τρεις, τρισύλλαβη ( ἄν - θρω -πος, παι -δεύ -ω), αν έχει περισσότερες από τρεις, πολυσύλλαβη (σω - φρο-σύ -νη, ἀ -γω -νί - ζο - μαι, ἀ -γω -νι -ζό -με - θα).

Σε κάθε λέξη με περισσότερες από μια συλλαβές, η τελευταία λέγεται λήγουσα, η προτελευταία παραλήγουσα, η αντιπροτελευταία προπαραλήγουσα και η πρώτη συλλαβή λέγεται αρχική.

Η συλλαβή, από το χρόνο του φωνήεντος που έχει, λέγεται:

α) φύσει μακρόχρονη ή απλώς μακρόχρονη, αν έχει μακρόχρονο φωνήεν ή δίφθογγο:

• θή -κη, τρώ - γω, χαί - ρω, κοί -τη, ὥ -ρα, εὐ -θυ -μῶ

β) θέσει μακρόχρονη, αν έχει βραχύχρονο φωνήεν, αλλά ύστερα από αυτό ακολουθούν στην ίδια λέξη δύο ή περισσότερα σύμφωνα ή ένα διπλό σύμφωνο ( ζ, ξ, ψ):

• ἄλ -λος, θερ -μός, ἐ - χθρός, ὄ -ζω (=μυρίζω), τό - ξον

γ) βραχύχρονη, αν έχει βραχύχρονο φωνήεν και ακολουθεί άλλο φωνήεν ή απλό σύμφωνο ή τίποτε:

• νέ -ος, φέ -ρο -μεν, λό -γος, ἔ -χε.